Het lijkt een open deur en toch ook weer niet. Natuurlijk zul je niet tegen je puberzoon of puberdochter zeggen; agoediegoedie hoe was je dag vandaag? Ik denk dat hij keihard begint te lachen of vraagt of je een joint hebt gerookt of dat zij je meewarig aankijkt en vraagt of jij je wel lekker voelt. Maar kun jij je puber loslaten? Begrijp je waar hij/zij behoefte aan heeft en kun je hem/haar dat geven.
Je taalgebruik zul je vaak als vanzelf aanpassen. Alhoewel ik soms woorden hoorden van mijn eigen kinderen die ik totaal niet kon plaatsen. Als ik dan vroeg wat ze bedoelde kreeg ik altijd te horen; dat is straattaal mam, je moet wel een beetje mee met de tijd. Gelukkig nemen ze mij vaak mee in de meest voorkomende woorden zodat ik het een beetje begrijp. Ik heb me erbij neergelegd dat ik niet hun taal spreek maar ik wil wel met ze in contact blijven.
Het meegroeien met je kind gaat niet alleen over taalgebruik. Het gaat over veel meer. Vooral het snappen en begrijpen waar je kind mee bezig is. Wat er in het hoofd van je kind omgaat. Vaak is het helpend om jezelf voor te stellen of de leeftijd die je kind nu heeft. Wat hield jou toen bezig? Waar had jij behoefte aan.
(Waar zij staat kun je ook hij lezen en voor haar ook hem).
Als je meegroeit met je kind zul je het ook steeds meer loslaten. Dat is voor veel ouders een moeilijke taak. Iedereen wil het beste voor zijn kind maar help jij je kind als je alles voor haar regelt en doet? Door je kind los te laten wordt het steeds zelfstandiger. Je kind voelt dat jij vertrouwen in haar hebt waardoor ook haar eigen zelfvertrouwen groeit.
Wanneer jij je kind loslaat is per kind heel verschillend. Er zijn geen richtlijnen voor. Het ene kind kan al veel eerder zelfstandig naar school dan het andere kind. Stel je hebt een dromertje dat nog in zeven sloten tegelijk loopt, dan is het niet meer dan logisch dat je dat kind wat langer naar school brengt. Toch zal ook dat kind moeten leren om op een gegeven moment zelfstandig naar school te gaan.
Tijdens mijn werk als leerkracht zag ik sommige moeders hun kind van groep 8 nog naar school brengen. De meeste van deze kinderen schaamde zich daarvoor. Vaak is de weg naar de basisschool dichter bij dan de weg naar de middelbare school. Als ze in groep 8 niet zelfstandig naar school zijn gegaan hoe gaan ze dan straks naar de middelbare school.
Ook de belevingswereld van je kind veranderd. Hoe fijn als jij dat snapt en daarin meegaat. Voorheen speelde het alleen met poppen en autootjes maar naar mate je kind ouder wordt veranderd ook de interesse. Ga je daarin mee? Ook als het misschien iets is wat je niet leuk vindt. Stel jij bent zelf een hockeyster en je dochter wil veel liever op voetbal. Kun jij dan de knop omzetten en haar naar het voetbal laten gaan? Of je zoon wil op paardrijden terwijl jij had gehoopt dat hij voor judo zou kiezen.
Om mee te kunnen groeien met je kind moet je als ouder dus ook veerkracht hebben. Hoe makkelijker jij mee kunt groeien en buigen met je kind hoe makkelijker het vaak ook is in de pubertijd. Zorg dat je kind zich gehoord voelt. Als je kind door jou zich begrepen en gehoord voelt dan doe je het super goed als ouder.
Wil je over dit onderwerp meer horen? Luister dan naar mijn podcast Gelukkig Kind Gelukkige moeder